EEN VINKSKE.

Een vinkske! Een vinkske!
   Daar zit het, zwijg, -
Een levend dingske,
   Op een dooden twijg.

Het borstje bibbert;
   Het keelke zwelt;
Het bekske slibbert
   Van 't klankgeweld.

't Zijn versjes, zeere,
   Onvatbaar kort,
In éénen keere,
   Der-uit gestort.

Tzit-tzit-tzit-dap-dapper
   Dewingihee!
Tzit-tzit-tzit-rap-rapper
   De heele ree!

Tzit-tzit-tzit, een ander!
   Nog één, nog één!
Tzit-tzit-tzit, wie kan-der
   De voeten scheên?

Tzit-tzit-tzit, 't gesnebber
   Wordt dom en dol.
Tzit... halt! Ik heb er
   Mijn ooren vol!



29 Gedichten, Amsterdam (S.L. Van Looy) 1907, 224 p.
31 Gedichten, tweede vermeerderde druk, Amsterdam 1911, 242 p.
33 Gedichten, derde vermeerderde druk, Amsterdam 1918, 305 p.